Hipnoza i hipnoterapia zyskuje na popularności jako metoda wspierająca zdrowie psychiczne i emocjonalne, jednak wokół niej wciąż krąży wiele mitów i nieporozumień. Coraz więcej osób oferuje tzw. hipnoterapię, często bez odpowiedniego przygotowania psychologicznego. Warto więc wiedzieć, czym różni się hipnotyzer od hipnoterapeuty oraz dlaczego ma to kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i skuteczności całego procesu. Artykuł wyjaśnia, na czym polega hipnoterapia, kto powinien ją prowadzić oraz dlaczego nie każda hipnoza jest terapią. To ważna wiedza dla wszystkich, którzy szukają realnej pomocy – a nie jedynie iluzji zmiany.
Hipnoterapia zyskuje coraz większą popularność jako skuteczna forma pracy z lękiem, stresem, traumą i niepożądanymi nawykami. Wraz z jej rosnącym zainteresowaniem, w Polsce pojawia się wiele osób, które oferują sesje hipnotyczne – nie zawsze posiadając odpowiednie kwalifikacje. Warto więc wiedzieć, kim tak naprawdę jest hipnoterapeuta, czym różni się od hipnotyzera i dlaczego ta różnica ma kluczowe znaczenie dla zdrowia psychicznego i skuteczności terapii.
Hipnotyzer to osoba, która opanowała techniki wprowadzania w stan hipnozy – często po krótkim kursie lub szkoleniu. Może stosować hipnozę w celach relaksacyjnych, rozrywkowych (np. w pokazach scenicznych), czy jako narzędzie wspomagające redukcję stresu. Jednak hipnotyzer nie posiada wykształcenia psychologicznego ani terapeutycznego, dlatego nie powinien podejmować się pracy terapeutycznej, zwłaszcza z osobami borykającymi się z trudnościami psychicznymi.
Brak regulacji prawnych sprawia, że każdy może nazwać się „hipnoterapeutą” i oferować usługi hipnoterapii, nawet bez żadnych kwalifikacji psychologicznych. Wiele „akademii hipnozy” czy „szkół hipnoterapii” przyjmuje uczestników bez przygotowania psychoterapeutycznego, co oznacza, że mimo stosowania słowa „terapia”, nie mamy tu do czynienia z profesjonalną pomocą psychologiczną.
Taka powierzchowna praca może dawać chwilowy efekt placebo, ale bywa także niebezpieczna – np. poprzez wywołanie retraumatyzacji czy wzmocnienie nieadaptacyjnych mechanizmów obronnych. Zamiast wspierać proces zdrowienia, może go poważnie zaburzyć.
Hipnoterapeuta to specjalista, który stosuje hipnoterapię jako element procesu psychoterapeutycznego – czyli leczenia psychicznego i psychosomatycznego. Aby móc mówić o terapii, osoba prowadząca musi posiadać wykształcenie psychologiczne, medyczne lub – najlepiej – psychoterapeutyczne.
Osoby zgłaszające się na hipnoterapię często cierpią z powodu zaburzeń lękowych, depresji, traum czy problemów w relacjach. Profesjonalny hipnoterapeuta nie tylko wprowadza klienta w stan transu, ale też:
rozpoznaje objawy psychopatologiczne,
integruje treści z sesji z codziennym funkcjonowaniem pacjenta,
wspiera trwałą i głęboką zmianę psychiczną,
przestrzega zasad etyki zawodowej i pracuje pod superwizją.
Hipnoterapia prowadzona przez wykwalifikowanego psychoterapeutę daje szansę na realną poprawę jakości życia i zdrowia psychicznego – w sposób bezpieczny, etyczny i skuteczny.
Hipnoterapia opiera się na pracy z nieświadomością – czyli z tą częścią psychiki, w której zapisane są emocje, wspomnienia, przekonania i wzorce zachowań. Profesjonalny hipnoterapeuta potrafi pozytywnie wykorzystać ten potencjał poprzez aktywację wewnętrznych zasobów klienta, kontakt z intuicją i mądrością jego ciała, pracę z wyobraźnią i symbolami, odpowiednie pobudzanie prawej lub lewej półkuli mózgowej, aktywację nerwu błędnego brzusznego, regulację poziomu hormonów oraz reakcji fizjologicznych w organizmie pacjenta w taki sposób, by wzmacniać jego poczucie bezpieczeństwa oraz proces zdrowienia.
Taka praca wymaga głębokiego zrozumienia psychoterapii jako głębokiej formy pracy z psychiką człowieka. Sama hipnoza, bez wiedzy o dynamice zaburzeń oraz o neuropsychologicznych uwarunkowaniach procesu zdrowienia, nie wystarcza – a nieumiejętna praca może prowadzić do pogorszenia stanu klienta.
Warto podkreślić, że wiele nurtów psychoterapeutycznych korzysta z technik przypominających hipnozę, choć nie nazywa ich wprost transowymi. Przykładem są terapia Gestalt, EFT (Emotion Focused Therapy), ACT (Acceptance and Commitment Therapy), terapie humanistyczno-doświadczeniowe. W tych podejściach często korzysta się z metafory, wyobraźni, twórczej wizualizacji i kontaktu z ciałem. To wszystko odbywa się w stanie głębokiego skupienia – czyli tzw. transie naturalnym.
W psychoterapii ericksonowskiej mówi się o wykorzystywaniu naturalnych zdolności umysłu do zmiany kierunku uwagi, pracy z metaforą i z zasobami pacjenta – bez sugestii „z zewnątrz”, lecz z głębokim szacunkiem do wewnętrznej mądrości osoby.
Jeśli myślisz o skorzystaniu z hipnoterapii, upewnij się, że Twój hipnoterapeuta:
ma wykształcenie psychologiczne, medyczne lub psychoterapeutyczne,
ukończył akredytowaną szkołę psychoterapii (co najmniej 4-letnią),
pracuje zgodnie z kodeksem etycznym organizacji psychoterapeutycznych,
posiada doświadczenie w pracy z zaburzeniami psychicznymi,
regularnie korzysta z superwizji zawodowej w obszarze psychoterapii.
Najbezpieczniejszą formą hipnoterapii jest hipnoza kliniczna lub hipnoterapia ericksonowska, prowadzona przez doświadczonego psychoterapeutę. To nie tylko większa skuteczność, ale przede wszystkim bezpieczeństwo klienta / pacjenta.
Hipnoterapia może być pięknym i głębokim procesem – podróżą w głąb siebie, do miejsc, w których czekają Twoje zasoby, wewnętrzna równowaga, siła i zdrowie. W rękach doświadczonego hipnoterapeuty, hipnoza staje się nie tylko techniką, ale przestrzenią transformacji – prowadzącą do spójności, harmonii i życia w większym kontakcie ze sobą.
Przeczytaj więcej o hipnoterapii TUTAJ
Przeczytaj więcej o profesjonalnej hipnozie na stronie https://www.ishhypnosis.org/
W Polsce przedstawicielem The International Society of Hypnosis jest Polski Instytut Ericksonowski